ΕΛΠΙΔΑ

Καθώς γυρνούν τα χρόνια
Τη μια γοργά
Άλλες φορές αργά. Βαριεστημένα
Πότε με κόπο να κυλήσουν οι τροχοί
Στα λασπωμένα μονοπάτια
Τότε που τελειώνουν κ' οι ευχές
Γιατί το πιο πολύ
"Καλές δουλειές" ακούς απ' τους ανθρώπους
Και τα σύννεφα μένουν νεκρά. Παροπλισμένα
Χωρίς μια παιδική ματιά
Να πλάσει με το σώμα τους δυο κύκνους
Δυο λιοντάρια. Ένα θεό
Πόσα σύννεφα χαμένα...
Πότε-πότε μια βροχή , ένα μπουμπουνητό
Πράματα συνηθισμένα
Καθώς γυρνούν τα χρόνια
Και 'συ μοναχικός ταξιδιώτης
Στων χρόνων την άχρωμη άβυσσο
Ένα σύννεφο ξάφνου έχει κάτι να πει
Και μια παιδική ματιά
Αρχίζει ξανά να πλάθει με το σώμα του
Δυο κύκνους. Δυο λιοντάρια . Ένα θεό